Na ovoj stranici SKGO objavljuje odgovore Stručne službe SKGO na pitanja koja iz lokalnih uprava dobija u vezi sa funkcionisanjem lokalne samouprave u različitim oblastima i sa primenom nadležnosti i poslova gradova i opština.
Odgovori su dati polazeći od prethodnih iskustava, uvida i gledišta Stručne službe SKGO o primeni nadležnosti lokalne samouprave, od potvrđene dobre prakse u gradovima i opštinama, kao i od iskustava saradnje SKGO sa partnerima iz republičkih institucija i različitih organizacija koje sarađuju sa lokalnim vlastima u Srbiji. Odgovori Stručne službe SKGO ne predstavljaju zvanično tumačenje primene propisa koji uređuju rad lokalnih vlasti, nego njeno mišljenje u vezi sa konkretnim pitanjem koje je postavljeno.
Baza pitanja i odgovora može se pretraživati preko pojma koje se pojavljuje u određenom pitanju ili odgovoru i preko tematskih oblasti, odnosno podtema, koje čine delove nadležnosti lokalne samouprave u Republici Srbiji.
Sve predloge i komentare u vezi sa ovim servisom možete poslati na e-mejl pitaj@skgo.org
Postavite pitanjeAko pravno lice ima registrovanu delatnost “proizvodnja“ kod Agencije za privredne delatnosti, može li da popuni podatak u prijavi za Eko naknadu delatnost “trgovina na malo“ kojom se inače i bavi? Na osnovu podataka iz PIB registra pretežna delatnost je “trgovina“, a kod APR-a „proizvodnja“.
Prema članu 2. Uredbi o kriterijumima za određivanje aktivnosti koje utiču na životnu sredinu prema stepenu negativnog uticaja na životnu sredinu koji nastaje obavljanjem aktivnosti, iznosima naknada propisano je da se kriterijumi za određivanje negativnog uticaja aktivnosti koje utiču na životnu sredinu pravnih lica i preduzetnika utvrđuju u okviru pretežne delatnosti koju obavlja obveznik naknade. Pod pretežnom delatnošću, u smislu ove uredbe, smatra se ona delatnost koja je registrovana kod Agencije za privredne registre kao i delatnost čijim je obavljanjem pravno lice i preduzetnik ostvario najviše prihoda u godini koja prethodi godini za koju se vrši utvrđivanje naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine.
Prema tome, obveznik, u skladu sa Uredbom, u prijavi navodi pretežnu delatnost, koja može biti ili pretežna delatnost iz APR ili delatnost od koje obveznik ostvaruje najviše prihode.
U slučaju da postoji sumnja u tačnost iskazanih podataka u prijavi, organ lokalne poreske administracije može da pokrene postupak poreske kontrole , a radi utvrđivanja od koje je delatnosti poreski obveznik ostvario najviše prihoda, kao i da li je to njegova pretežna delatnost. Shodno navedenom, smatramo da je podatak o registrovanoj pretežnoj delatnosti u registru APR tačan, potrebno je proveriti iz kog razloga se taj podatak razlikuje u registru PIB, odnosno u registru Poreske uprave.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
U pitanju je kupovina parcele u gradu površine preko 10 ari. U ugovoru o kupoprodaji piše da je njiva 1. klase, a u katastru nepokretnosti ostalo građevinsko zemljište, njiva 1. klase u državnoj svojini. Prema opštinskoj odluci, parcela se nalazi u prvoj zoni, koja je ujedno i najopremljenija. Na koji način oporezovati navedeno zemljište, kao građevinsko ili kao poljoprivredno?
Prema članu 6a Zakona o porezima na imovinu, jedinica lokalne samouprave može odlukom propisati da se neizgrađeno građevinsko zemljište na njenoj teritoriji, koje se koristi isključivo za gajenje biljaka, odnosno sadnog materijala, odnosno šuma, za svrhu utvrđivanja osnovice poreza na imovinu razvrstava u poljoprivredno, odnosno u šumsko zemljište.
Odluka iz stava 4. ovog člana primenjivaće se kod utvrđivanja poreza na imovinu za poresku godinu ako je doneta i objavljena do 30. novembra tekuće godine, na način na koji se objavljuju opšti akti jedinice lokalne samouprave koja ju je donela i objavila na zvaničnoj internet stranici.
Gajenjem biljaka, odnosno sadnog materijala, odnosno šuma, u smislu stava 4. ovog člana, smatra se gajenje (jednogodišnjih, dvogodišnjih, odnosno višegodišnjih) biljaka, odnosno gajenje sadnog materijala, odnosno gajenje šuma, koje je klasifikovano u oblasti poljoprivreda, šumarstvo i ribarstvo, u skladu sa propisom kojim se uređuje klasifikacija delatnosti.
Članom 6b istog zakona propisano je da kod razvrstavanja nepokretnosti u skladu sa članom 6a stav 1. ovog zakona, pojedini pojmovi imaju sledeće značenje:
1) „građevinsko zemljište“ je vrsta zemljišta koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuju planiranje i izgradnja;
2) „poljoprivredno zemljište“ je vrsta zemljišta koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuje korišćenje poljoprivrednog zemljišta;
3) „šumsko zemljište“ je vrsta zemljišta koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuje korišćenje i upravljanje šumama i šumskim zemljištem.
Za predmetno zemljište je u katastru upisana vrsta zemljišta: ostalo građevinsko zemljište, a namena zemljišta je njiva. To znači da je to zemljište definisano kao građevinsko zemljište, pri čemu namena zemljišta u katastru može da ukaže (a ne mora) da se to zemljište koristi kao poljoprivredno.
Shodno tome, ukoliko je vaša JLS donela odluku u skladu sa članom 6a Zakona i ako predmetno zemljište nije izgrađeno i koristi se isključivo kao poljoprivredno, tada se razvrstava u grupu građevinsko zemljište – namena poljoprivredno. Ukoliko nije doneta odluka ili ako zemljište nije po svojoj faktičkoj nameni poljoprivredno, odnosno ako je izgrađeno ili se koristi kao građevinsko, u tom slučaju se razvrstava u grupu građevinsko zemljište.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Da li jedinica lokalne poreske administracije može da izda uverenje za učestvovanje na tender?
Prema članu 29. Zakona o opštem upravnom postupku (ZUP):
(1) Organi izdaju strankama, na usmeni ili pisani zahtev, uverenja i druge isprave (sertifikate, potvrde itd.) o činjenicama o kojima vode službenu evidenciju u skladu sa zakonom.
(2) Uverenja i druge isprave o činjenicama o kojima se vodi službena evidencija izdaju se saglasno podacima iz službene evidencije, i imaju dokaznu vrednost javne isprave.
(3) Uverenja i druge isprave izdaju se, po pravilu, istog dana kad je stranka podnela zahtev, a najkasnije u roku od osam dana, ako posebnim propisom nije drukčije predviđeno.
(4) Zahtev stranke za izdavanjem uverenja i druge isprave može da se odbije rešenjem. Ako organ u roku od osam dana ne izda uverenje ili drugu ispravu, niti rešenje kojim odbija zahtev, stranka može da izjavi žalbu kao da je zahtev odbijen.
(5) Stranka koja smatra da uverenje ili druga isprava o činjenicama o kojima se vodi službena evidencija nisu izdati saglasno podacima iz službene evidencije, može da zahteva njihovu izmenu ili izdavanje novog uverenja ili druge isprave. Ovaj zahtev može da se odbije rešenjem. Ako organ u roku od osam dana ne izmeni izdato uverenje ili drugu ispravu ili ne izda novo uverenje ili drugu ispravu, niti izda rešenje kojim odbija zahtev - stranka može da izjavi žalbu kao da je zahtev odbijen.
U skladu sa navedenim, uverenje mora sadržati datum donošenja, a to je datum kada je uverenje i doneto, a mora biti doneto u roku od 8 (osam) dana od dana podnošenja zahteva . Što se tiče podataka koje će sadržati to uverenje, smatramo da ne postoji zakonski osnov da organ odbije zahtev za izdavanje uverenja u kom se traži iznos duga ili drugi podatak sa određenim datumom, a u skladu sa odredbama ZUP-a koji propisuje da se u uverenju daju podaci iz službene evidencije, uključujući i davanje podataka koliko je dug na odrešeni dan, ukoliko stranka zahteva.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Poreski obveznik je XXXX, koji je i prethodnih godina podnosio prijavu za poslovni prostor, benzinsku stanicu i nadstrešnicu sa poreskom osnovicom obračunatoj primenom elemenata korisne površine i prosečne cene poslovnih zgrada, a rezervoare je obračunavao po knjigovodstvenoj vrednosti, a pojedine rezervoare nije obračunavao već je iskazivao nule. Obavljen je telefonski razgovor sa obveznikom nakon podnošenja prijave za 2020. godinu radi pojašnjenja da poreska osnovica rezervoara nije knjigovodstvena vrednost, već da se rezervoari za gorivo pri benzinskim stanicama tretiraju kao poslovne zgrade, a prema Mišljenju Ministarstva finansija br. 430-00-00231/2018-04 od 15.5.2018. godine. obveznik nije prihvatio navedeno Mišljenje i tvrdi da je u svim opštinama i gradovima podneo istu poresku osnovicu za rezervoare. Dalje, u poreskoj prijavi za 2021. godinu poreski obveznik je podneo prijavu za sledeće nepokretnosti: benzinske stanice sa poreskom osnovicom obračunatoj primenom elemenata korisne površine i prosečne cene poslovnih zgrada, a nadstrešnice i rezervoare je svrstao u garaže i pomoćne objekte obračunate sa prosečnom cenom za garaže i pomoćne objekte, verovatno zbog izmene Zakona o porezima na imovinu u čl.6b, međutim to se odnosi na objekte koji ne služe za obavljanje delatnosti što ovde nije slučaj. Da li prijava treba da se odbije i da obveznik podnese novu? Molimo za mišljenje u vezi ovog pitanja i poreske prijave?
U skladu sa odredbama Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji i Zakona o porezima na imovinu poreski obveznici koji vode poslovne knjige utvrđivanje poreza na imovinu vrše samooporezivanjem, što znači podnošenjem poreske prijave koja je formalno i matematički ispravna (neophodno je da prolazi validaciju).
Nakon utvrđivanja poreza na imovinu samooporezivanjem i podnošenja poreske prijave, zaposleni u lokalnoj poreskoj administraciji mogu vršiti poresku kontrolu.
Poreska kontrola uređena je odredbama čl. 118. – 134a. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji.
Prema odredbama čl. 123. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji poreska kontrola je postupak provere i utvrđivanja zakonitosti i pravilnosti ispunjavanja poreske obaveze, kao i postupak provere tačnosti, potpunosti i usklađenosti sa zakonom, odnosno drugim propisima, podataka iskazanih u poreskoj prijavi, poreskom bilansu, računovodstvenim izveštajima i drugim evidencijama poreskog obveznika koji vrši poreski organ, u skladu sa ovim zakonom. Ako se u poreskoj kontroli utvrde nepravilnosti ili propusti u izvršavanju obaveza iz poreskopravnog odnosa, poreskom obvezniku se rešenjem poreskog organa nalaže da ih otkloni.
Prema navedenom postupak poreske kontrole u lokalnoj poreskoj administraciji vrši se u slučajevima kada se posumnja u tačnost i potpunost iskazanih podataka u poreskoj prijavi ili ako se posumnja da se prema podacima u poreskoj prijavi utvrdila manja poreska obaveza, odnosno u slučajevima kada obveznik nije podneo poresku prijavu.
U konkretnom slučaju, ukoliko poreski obveznik sam ne podnese izmenjenu poresku prijavu (vodeći računa o slučajevima kada poreski obveznik ne može podneti izmenjenu poresku prijavu u skladu sa članom 40. ZPPPA), jedini način da se tačno utvrdi obaveza po osnovu poreza na imovinu jeste postupak poreske kontrole. Ukoliko se postupkom konstatuju nepravilnosti koje za posledicu imaju netačno utvrđenu obavezu, donosi se rešenje kojim se utvrđuje razlika poreza, odnosno poreske obaveze (porez koji nije utvrđen poreskom prijavom) , na taj način se otklanjaju konstatovane nepravilnosti.
U konkretnom slučaju po zahtevu navedenog poreskog obveznika kao i na osnovu činjenica, smatramo da se, bez obzira na navode i konstatacije obveznika da je u svim opštinama i gradovima podneo istu poresku osnovicu za rezervoare, može pokrenuti postupak poreske kontrole za 2020 .godinu (ukoliko je potrebno i za ranije godine), jer se prema mišljenju Ministarstva finansija rezervoari na benzinskim stanicama ne smatraju skladišnim prostorom, već delom maloprodajnog objekta.
U vezi sa utvrđivanjem poreske osnovice za 2021. godinu, napominjemo da je Zakonom o porezima na imovinu, u članu 6b jasno i nedvosmisleno propisano da su pomoćni objekti samostalni objekti koji ne služe za stanovanje ili obavljanje delatnosti, kao i ekonomski objekti i nadstrešnice osnove preko 10m2 koje su samostalni objekti. Shodno tome, smatramo da poreski obveznik nije pravilno iskazao poresku osnovicu za rezervoare na svojim benzinskim stanicama, jer se oni koriste za obavljanje delatnosti. Pri tom napominjemo da je za nadstrešnice neophodno proveriti da li su oni samostalni objekti ili ne, pa u skladu sa utvrđenom činjenicom da to i jesu , oni mogu biti prijavljeni po ceni pomoćnih objekata.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.
Da li objekte koji su u najvećem broju slučajeva potpuno otvoreni (npr. nadstrešnica) treba razvrstavati u poslovne zgrade ili u pomoćne objekte?
U skladu sa odredbama člana 6b. Zakona o porezima na imovinu definiše se pojam pomoćnih objekata.
Pomoćni objekti su:
(1) samostalni objekti koji ne služe za stanovanje ili obavljanje delatnosti i ne razvrstavaju se u objekte iz člana 6a stav 1. tač. 5) do 7) ovog zakona, i to:
(2) ekonomski objekti, u skladu sa zakonom kojim se uređuju planiranje i izgradnja;
(3) nadstrešnice osnove preko 10 m2 koje su samostalni objekti.
Ako objekat čini više posebnih celina koje se mogu svrstati u različite grupe, svaka posebna celina u okviru objekta se, za potrebe utvrđivanja poreza na imovinu, svrstava u odgovarajuću grupu nepokretnosti.
Shodno navedenom, ukoliko objekat služi za obavljanje delatnosti ne bi mogao da se razvrsta u grupu “garaže i pomoćni objekti“.
Stranica sa pitanjima i odgovorima iz oblasti rada lokalne poreske administracije organizuje se kroz saradnju projekta „Institucionalna podrška SKGO-treća faza“ koji sprovodi SKGO i programa „Reforma poreza na imovinu“ koji sprovodi HELVETAS, a koje podržava Švajcarska Vlada.